جایابی واحدهای اندازه گیر فیزوری (pmu) برای تخمین حالت ماندگار سیستم قدرت با لحاظ عدم دقت آنها و عدم قطعیت پارامترهای شبکه با روش de

یکی از مسائل مهم این روزهای سیستم های قدرت بدست آوردن اطلاعات صحیح از جای جای سیستم و همچنین داشتن اطلاعات به روز از جزء جزء آن است. یکی از اندازه گیرهای مهم که امروزه توجه بیشتری به آن شده است واحدهای اندازه گیر فیزوری یا pmu ها می باشند. مسئله تخمین حالت سیستم قدرت در صورتیکه این واحدهای اندازه گیری در جای بهینه خود قرار گیرند بخوبی می تواند نتایج مطلوبی را با توجه به تعداد حداقل آنها بدست دهد یا اصطلاحاً جایابی بهینه آنها به منظور داشتن حداقل خطای تخمین انجام گیرد. در این پایان نامه مسئله جایابی بهینه pmu ها توسط الگوریتم تفاضل تکاملی (de) در حالت نرمال و عادی سیستم قدرت انجام شده است. اهداف مدنظر برای این جایابی ها بدین شرح است: رویت پذیری سیستم قدرت، داشتن حداقل مقدار میانگین مربعات خطای تخمین حالت و همچنین داشتن حداقل مقدار خطای نسبی تخمین حالت که خود نوعی دیگر از خطای محاسبه شده در این پروسه می باشد. این جایابی ها در حضور و عدم حضور اندازه گیرهای مرسوم توان تزریقی باس و انتقالی خطوط انجام شده است. به دلیل اهمیت بسیار عدم قطعیت ها و عدم دقت ها در پارامترها و المان های شبکه و pmu های موجود در سیستم، قسمت دیگر این پروژه جایابی بهینه pmu ها با توجه به انواع عدم قطعیت ها می باشد. این عدم قطعیت ها شامل خروج یک خط واحد از سیستم، خروج یک pmu واحد از سیستم، خروج یک خط واحد و یک pmu واحد بطور همزمان و عدم دقت pmu های موجود در سیستم می باشد که همه این موارد با توجه به اهداف ذکر شده انجام شده اند. بدلیل در نظر گرفتن توامان حالت نرمال و عدم قطعیت در توابع هدف در این حالت یک تابع چندهدفه را خواهیم داشت که برای حل آن از الگوریتم de مبتنی بر روش بهینه پارتو استفاده شده است. لازم به ذکر است که همه موارد جایابی بهینه pmu اعم از حالت نرمال و حالت عدم قطعیت بر روی شبکه های تست 14 و 30 باسه ieee انجام شده اند و نتایج آنها نیز ذکر شده است.